MLB The Show 21'in kariyer modu olan Road to the Show, mevcut ve eski oyuncuların vuruş duruşlarını kolayca taklit etmenize olanak tanır. Vuruş Duruşu Oluşturucu ayrıca mevcut duruşları değiştirmenize veya kendi duruşunuzu oluşturmanıza olanak tanır.

Bu makale, oyundaki Mevcut Oyuncular listesinden sekiz vuruş duruşu belirleyecek, her birinin neden seçildiğini detaylandıracak ve her duruşun benzersiz yönlerini vurgulayacaktır.

Amatör ve genç beyzbolun profesyonelleşmesi sayesinde artık birçok oyuncunun temelde benzer vuruş duruşlarına sahip olduğunu belirtmek önemlidir: hafifçe bükülmüş dizler, omuz boyunca veya kaldırılmış sopa, dirsekler bükülmüş, bacaklar hafifçe açık. Bununla birlikte, MLB'de hala benzersiz vuruş duruşları bulunmaktadır.

1. Shohei Ohtani: Los Angeles Angels (L)

Major League Baseball'da son zamanların en heyecan verici oyuncusu olan Shohei Ohtani, hem saha kenarında hem de vurucu kutusunda bir devrim yarattı. Ohtani namluyla temas ettiğinde topun çıkardığı ses bir havai fişek gibi geliyor.

Duruşu ağırbaşlı ve kendinden emin görünüyor. Dirsekleri doğal bir şekilde bükülmüş, sopasını fırlatmaya hazır tutuyor. Kutu içinde çok az hareket var ve bacak vuruşu neredeyse yok. Vuruşunu oluşturmak için kalçalarını çok hızlı ve akıcı bir şekilde savuruyor. Topu havaya kaldırdığında, görebileceğiniz kadar yumuşak bir vuruş.

Bu kadar minimalist bir vuruşla (sarılmadan takip etmeye kadar) bu kadar güç ve sert temas üretebilmesi hayret verici. Bu, onun sahada neden bir mucize olduğunun nedenlerinden sadece biri. Atış formu da eğlenceli.

2. Jose Trevino: Texas Rangers (R)

Jose Trevino'nun duruşu benzersiz bir sütun içindir. Sopayı sadece dışarıda tutmakla kalmaz, aynı zamanda düzensiz aralıklarla yukarı ve aşağı kaldırır. Sopanın namlusu omuzlarına kadar yüksek ve kemer çizgisine kadar alçak olabilir - sopa kemer çizgisinde tutulduğunda 90 derecelik bir açı oluşturur!

Atıcı toparlanmaya başladığında, Trevino vuruşa hazırlanmak için sopayı omzuna kaldıracak. Çok fazla hareket var, bu yüzden zamanlamanızı bozarsa, bunu aklınızda bulundurun.

Oyuncunuz için öne çıkan bir duruş istiyorsanız (ve unutmayın, duruşu hala düzenleyebilirsiniz), bu oyuncunuzu gerçekten farklı kılabilecek duruşlardan biridir (Trevino'nun Texas Rangers'ını oynadığınız zamanlar hariç).

3. Willians Astudillo: Minnesota Twins (R)

Hayır, bu yine Trevino değil, Willians Astudillo, sevgiyle "La Tortuga" veya "Kaplumbağa" olarak bilinir. Bartolo Colón benzeri vücut şekli, iyi vuruş becerisi ve kaleleri yuvarlamasını televizyonda izlenmesi gereken bir hale getiren bir acele ile çaylak sezonunda beyzbol dünyasında fırtına estirdi.

Trevino'nun aksine, Astudillo sopayı aşağı yukarı hareket ettirmiyor. Bunun yerine, sopayı olduğu gibi bırakıyor, ardından atıcı toparlanırken, sopayı omzuna doğru daha geleneksel bir şekilde kaldırıyor ve vuruş için yükleniyor. Bu, bazı unutulmaz ve uzun sayı koşularına yol açtı.

(Sanal) beyzbol tarihine damga vurmanın, böylesine esrarengiz bir oyuncunun vuruş pozisyonuna sahip olmaktan daha iyi birkaç yolu vardır.

4. Aristides Aquino: Cincinnati Reds (R)

Bugün MLB'deki en yaygın açık vuruş duruşlarından biri olan Aristides Aquino, vuruşuna güç yüklemek için açık duruşu kullanan güçlü bir vurucu.

Terime aşina değilseniz: açık duruş, ön bacağın geniş aralıklarla açılarak vücudun ön kısmının üçüncü kale tarafına (sağcılar için) veya birinci kale tarafına (solcular için) açılmasıdır. Genellikle topu daha fazla çekmeye yol açar, bu da çoğu açık duruş vurucusunun çekme taraflarında üç iç saha oyuncusuyla (sağcılar için sol taraf, solcular için sağ taraf) bir vardiya ile karşılaştığı anlamına gelir.solcular).

Aquino o kadar açık duruyor ki neredeyse atıcıya bakıyor ve sonra, atıcı dönüşe başladığında, ön bacağını arka bacağıyla daha paralel bir konuma getiriyor (ancak ayak sallanana kadar inmiyor) ve sonra kalçasını döndürerek serbest bırakıyor. Atıcının dönüşüne kadar çok az hareket ediyor.

Duruşunun ne kadar açık olduğu konusunda size bir fikir vermek için, sol ayağının parmak uçları vurucu kutusunun dış tarafındaki tebeşir üzerinde.

5. Yadier Molina (2012): St. Louis Cardinals (R)

Kendi jenerasyonunun tartışmasız en iyi yakalayıcısı (Buster Posey de onunla birlikte) olan Yadier Molina, savunmasıyla bilinen hafif vuruşlu bir yakalayıcıdan, savunma becerilerinin sadece minimum düzeyde azaldığını gören çok yönlü bir hücum tehdidine dönüştü. Hücumdaki dönüşünün bir kısmı duruşunu değiştirmesiyle ilgiliydi.

Molina, Nelson Cruz gibi rahat bir duruşa sahip. Molina çok fazla hareket etmiyor, çoğunlukla elleri ve kolları sopayı omzunda hafifçe döndürüyor. Daha sonra, sağ elini kullanan bir vurucu için oldukça yumuşak bir vuruşa yol açan ortalama bir bacak vuruşuna sahip.

Bu aynı zamanda güven veren duruşlardan biridir.

6. Trevor Story: Colorado Rockies (R)

Hafif açık bir duruşa sahip olan Trevor Story'nin duruşu, sopanın omzunun üzerinden ya da yukarıdan değil de omzunun üzerinden aşağıya doğru dönük olmasıyla nadir görülen bir duruş.

Ayrıca, ön ayağının üzerinde nasıl parmak uçlarında durduğuna da dikkat edin. Vuruşunu yaparken, ön ayağını yerden yaklaşık bir ayak yüksekte kaydırıyor. Bu, atışla temas kurmak için daha fazla zaman sağlayan minimum bir bacak vuruşuna sahip olduğu anlamına geliyor.

Atıcı toparlanmaya başladığında, Story ayağını kaydırırken sopayı omzunun üzerinde daha paralel bir seviyeye kaldırıyor. Duruşu, özellikle vuruş için Stride-and-Flick ile Pure Analog'da oynuyorsanız, kolayca zamanlanan bir duruş gibi görünüyor.

7. Fernando Tatis Jr: San Diego Padres (R)

Bu yılki oyunun kapak atleti olan Tatis Jr'ın duruşu, bugün birçok duruşta görebileceğiniz tüm ortak özelliklere sahip: dizler hafifçe bükülmüş, dirsekler 90 dereceye ayarlanmış, sopa omuza paralel, bacaklar hafifçe açık.

Beklerken sopasını hafifçe hareket ettirir. Atıcı toparlanmaya başladığında ön ayağını hafifçe parmak uçlarına kaldırır ve ardından kalçasının dönüşünü gücünü artırmak için kullanarak etkili bir şekilde salınımlarını açar. Oyundaki çoğu duruş, ilk paragrafta Tatis Jr. ile ortaya konan temeli takip eder ve bu iyi olsa da aynı zamanda eğlenceli değildir.

Tatis Jr.'ın duruşunu seçerseniz ve şüphesiz sayı koşusu animasyonlarını varsayılan olarak bırakırsanız, geçen Ekim ayında St. Louis Cardinals'a karşı yaptığı sayı koşusundaki ikonik sopa taklasını izleyeceksiniz.

8. Giancarlo Stanton: New York Yankees (R)

Giancarlo Stanton'ın dahil edilmesinin bir nedeni var: MLB'deki birkaç kapalı duruştan birine sahip.

Kapalı duruş, ön bacağın kaleye doğru içe dönük olduğu açık duruşun tersidir. Sağ elini kullanan vurucular için bu, hafifçe birinci kale tarafına dönük oldukları anlamına gelir. Sol elini kullanan vurucular için bu, hafifçe üçüncü kale tarafına dönük oldukları anlamına gelir. Bu genellikle vurucunun itici bir vurucu olduğu ve daha sık ters yöne vurduğu anlamına gelir. Ancak Stanton genelliklekapalı duruşunda bile hala çekme tarafına doğru aşırı bir kayma var.

Stanton'ın kapalı duruşu gerçek hayatta MLB The Show 21'de olduğu kadar aşırı değil; ayağı aslında oyunda kaleye en yakın vurucu kutusunun tebeşirinin üzerine basıyor.

Stanton da minimal hareket ediyor, çoğunlukla sadece ellerini ve sopasını hazırlıyor. Nadiren bacak vuruşu kullanıyor, bu da rutin olarak 400 feet'in üzerinde vuruşlar yapmasını çok daha şaşırtıcı hale getiriyor. Ayrıca çift elle vuruşunu sürdürüyor ve güç için kaplayabileceği kale sahası miktarından ödün veriyor.

Benzersizlik duruşta ve Stanton'ın oyunda önde gelen bir güç vurucusu, eski bir En Değerli Oyuncu olması ve bu yüzden bunu taklit etmenin sizin yararınıza olabileceği cazibesi.

*Not: Yukarıdaki resimlerde gösterilen oyuncu bir switch vurucusudur, ancak duruşlar sağ taraftan gösterilmiştir. Bu seride listelenen bazı oyuncular sol taraftan vuruş yapmaktadır, bu nedenle handedness parantez içinde listelenecektir.

MLB The Show 21'de oyuncunuzun vuruş duruşu için seçebileceği çok sayıda seçenek var, ancak bunlar mevcut oyuncular arasında en benzersiz görünen duruşlar. Unutmayın, bu duruşları düzenleyebilir veya tamamen kendi duruşunuzu oluşturabilirsiniz!